جهت آشنایی بیشتر با مفاهیم TDS و EC (هدایت الکتریکی)، مفاهیم فوق الذکر بصورت مختصری در ذیل شرح داده میشود.
منظور از TDS کل مواد جامد محلول در آب یا غلظت املاح آب است که برابر مجموع غلظت همه یون های موجود در آب می باشد.
برای اندازه گیری کل مواد جامد محلول در آب، آبی را که از صافی مخصوص عبورداده شده و مواد معلق و کلوئیدی آن گرفته شده بعنوان نمونه انتخاب میکنند و سپس حجم دقیقی از آن را در یک بوته چینی دقیقاً وزن شده ریخته و در دمای 110 درجه سانتیگراد تبخیر و خشک میکنند. تفاوت وزن بوته قبل از ریختن نمونه و پس از خشک شدن نمونه روی آن، وزن کل مواد جامد محلول در نمونه آب را نشان می دهد که اگر بر حجم نمونه تقسیم شود غلظت املاح آب به دست می آید که معمولا برحسب ppm یا میلی گرم در لیتر گزارش می کنند.
محدوده TDS آب های مختلف به صورت زیر است:
هدایت الکتریکی یا کنداکتیویته آب، معرف قدرت یونی یک محلول برای انتقال جریان برق است. واحد هدایت الکتریکی آب مو بر سانتی متر (mho/cm) است. ( واحد مقاومت الکتریکی ohm است و چون هدایت الکتریکی عکس مقاومت است، از این رو واحد آن mho می باشد )
مو بر سانتی متر عدد بزرگی است از این رو معمولا از واحد µmho/cm استفاده می شود که یک میلیون برابر کوچک تر است.
هدایت الکتریکی آب خالص در 25درجه سانتیگراد برابر با 0.056µmho/cm است.
چون در محلول ها، یون ها، جریان برق را منتقل می کنند از این رو EC با TDS رابطه دارد. در محلول های رقیق ارتباط این دو پارامتر بصورت TDS=0.5EC است.
وقتی غلظت ناخالصی زیاد میشود، یونها روی حرکت یکدیگر اثر منفی گذاشته و هدایت الکتریکی محلول دیگر همانند محلول رقیق متناسب با تعداد یون ها نمی باشد.
رابطه بین TDS و EC برای هر نمونه آب فرق دارد و به غلظت و نوع ناخالصیهای موجود در آب بستگی دارد. برای بسیاری از آب های شهری و طبیعی داریم:
TDS (mg/l)=0.55 (µmho/cm)
اهمیت این دو پارامتر در این است که سرعت خورندگی آب در شرایط یکسان با افزایش EC افزایش می یابد و نیز با افزایش هدایت الکتریکی آب، درجه یونیزاسیون نمک های آب کاهش می یابد.
دستگاههای اندازهگیری پارامترهای EC و TDS برند متلرتولدو سوئیس در انواع رومیزی، پرتابل و آنلاین ارائه میگردند.
برندها
